اگر خورهی آثار معماییجنایی هستید این ۱۰ کتاب آگاتا کریستی را حتما بخوانید!
اینستاگرام هم پر شده بود از تصاویر شمال پاییزی و حرکت قطار میان جنگلهای رویایی آن خطه. برای همین بعد از صحبت با خانواده شروع
کتاب گذر از ایران با لباس مبدل و یادداشتهای شورش هندوستان
از آنجاییکه ناصرالدین شاه به سفر نیز علاقه بسیاری داشته و بخش زیادی از خاطراتش به شرح سفرها و اردوهایش اختصاص دارد.
ناصرخسرو از آغاز سفر از دیدهها و گاه شنیدههای خود، یادداشت روزانه برمیداشت. زمینه این یادداشتها بسیار وسیع و موضوعات آنها متنوع و ارزنده است.
نمنم باران شروع شد. آسمان تیره گشت، و کشتی از کارگران ژاپنی با آن جلیقههای ضدآبشان زود پر شد. آرام و خاموش در کار بودند و بارها را به سرعت خالی میکردند، بیهیچ حرکت اضافی، مردان آفتابسوخته، نیرومند، کوتاه با جشمان رخشان و هماره در گردش.
در میان کهنترین و مشهورترین آثار این حوزه، کتاب «آناباسیس» اثر گزنفون، بهعنوان قدیمیترین سفرنامهای شناخته میشود که دربارهی ایران به رشتهی تحریر درآمده است. «سفرنامهی مارکوپولو» نیز از مشهورترین سفرنامههای اروپایی محسوب میشود که از دوران قرون وسطی به یادگار مانده است.
این مسافرها – میرزا صالح، میرزا فتاح خان، حاجی پیرزاده، ناصرالدینشاه، رضا قلی میرزا، ابوطالب خان، مظفرالدین شاه، حاج سیاح، عمادالسلطنه، ابوالحسن خان و صحاف باشی – در این سفر با زبان و فرهنگ جدید آشنا میشوند و تصویرشان از شهر شلوغ و بارانی لندن را بیان میکنند.
معرفی مهمترین کتاب های عاشورایی : آثار داستانی و غیرداستانی
«بامدادن وارد کوبه شدیم. ابرهای روشن بهار آسمان را پوشیدند. هوا نمناک بود و بوی ذغال میداد. خانههای چوبی کوتاه و، درست به درازای آنها، آسمانخراشهای سربهفلک کشیده با علایم و بیرقهای عظیم ژاپنی.
جهانگردانی که در دوران صفوی به ایران سفر کردند، سیاحتنامههایی درباره ایران نوشتهاند که در مواردی از منابع مهم ایرانشناسی و آگاهی از اوضاع و احوال اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دوران صفوی بهشمار میروند. به جرأت میتوان گفت در هیچ عصری از اعصار تاریخی مصاحبه و تجربه سفر ایران، سیاحان خارجی به اندازه دوران صفوی درباره کشور ما از خود مطلب اخبار گردشگری برجای نگذاشتهاند.
سفرنامه شاردن، سفرنامه شیندلر، سفرنامه برادران شرلی، سفرنامه دلا واله، سفرنامه تاورنیه و سفرنامه کلاویخو، از مشهورترین و مهمترین سفرنامه های درباره ایران هستند.
بدون شک اینووه دید متفاوتی نسبت به اروپاییها داشته و جنبههای دیگری از تاریخ ایران با خواندن سفرنامه وی بدست خواهد آمد.
تنها راه ممکن، گرفتن ویزای گروهی و استفاده از تور ویتنام بود و متأسفانه واسطهها عکس و فیلم سفر برای این